24. W otchłani.

- Jak myślicie, kiedy ona wróci? - Zapytał Horo siedzących obok przyjaciół z drużyny. Czekali właśnie na swoją walkę wraz z Rio, Mortym, Faustem i Pilicą. Anna z Tamarą zostały w domu, wraz z zrozpaczoną Keiko.
- Aya? - Zapytał głupio Joco.
- A kto inny? - Wnerwił się Ren. Jednak jego pytanie zostało pominięte.
- Ona zwariowała.. No bo jechać z taką raną na brzuchu gdzieś, gdzie nikt nie wie.. Bez żadnej pomocy..  - Morty mówił gapiśc sięw chmury.
- Mówiła, że jedzie uratować bliźniaków. - Zauważył Faust.
- Niby jak? - Zapytał Joco.
- Nie zadawaj głupich pytań! Przecież sam widziałeś co się stało. Duch, który stworzył przejście zniknął! - "Wytłumaczył" Ren.
- To jak ona chce to zrobić?
- Joco! Albo się zamkniesz i przestaniesz zadawać głupie pytania, albo Ci w tym pomogę! - Zagroził młody Tao. Wtedy na horyzoncie pojawiły się trzy postacie. Dwie kobiety i chłopak. Byli może trochę starsi od przyjaciół, ale mniej więcej w tym samym wieku. Jedna z nastolatek była szatynką, a druga brunetką. Chłopak miał niebieskie włosy.
- Te, Horo.. To Twoja rodzina? - Zapytał złośliwie Ren.
- Phi.. Zamknij się. - Powiedział obrażony Usui.
- Witajcie. - Przywitał się niebieskowłosy chłopak. - Nazywam się Chiaki. To jest Maron i Miyako. Będziemy chyba z wami walczyć.
- Tak. Ale nie bójcie się tylko z naszą trójką. Jestem Ren. To Horo i Joco. - Przedstawił się młody Tao.
Niedługo czekali aż przybył jeden z członków rady. Przedstawił się i rozpoczął walkę.
Duchem stróżem Chiakiego był Access, Maron - Jeanne, a Miyako Fin. Po wykonaniu kontroli ducha zaczęli prawdziwą, ostrą walkę. Drużyna Kamikadze Kaito chwilami nawet zdobywała przewagę. Ich pokłady foryoku były ogromne, a że Nasi chłopy ostatnio byli nie bardzo wypoczęci ciągłymi zmartwieniami, wynik walki był bardzo niepewny...

*** Tymczasem u Ayi... ***
- Dobra, podpisałam to coś, jestem następczynią Ciebie, więc tak w kwestii praktycznej jak mam otworzyć przejście na drugą stronę lustra? - Zapytała młoda Morri.
- Na początku musisz mieć silne medium.
- Czyli..?
- Przedmiot, który jest przejściem pomiędzy światem żywych i martwych. - Aya zaczęła myśleć.
- Dobra to mogę załatwić. 
- Potem musisz zrobić to co jest na tym zwoju. - Powiedziała Wyrocznia, a w jej dłoni pojawił się owy przedmiot. Brunetka przejęła "papier", rozwiązała wstążkę będącą na nim i.. Niechcący upuściła. Zwój rozwinął się i spod stup Ayi poleciał aż za otwarte drzwi.
- No, to się pouczę. - Powiedziała z rezygnacją patrząc na kilometry makulatury...
- To nie wszystko. - Oświadczyła z uśmiechem czerwonowłosa kobieta. Machnęła ręką i w stronę Ayi poleciała dość pokaźnej grubości książka. Dziewczyna z trudem ją złapała.
- A teraz bierz zwój, księgę i na dwór czytać! - Rozkazała czerwonowłosa.
- Ale, dlaczego na dwór?
- To się z czasem okaże. Jeśli chcesz otworzyć przejście na drugą stronę lustra..
- No już idę, idę.. - Wyjęczała. Wzięła zwój, księgę i poszła w stronę wyjścia z groty. Jej niebieskie oczy zatrzymały się na ciemnych chmurach. tylko westchnęła i skierowała się pod jedno z drzew, aby sobie "poczytać"...
   
*** W Dobie... ***
- Szybkie tempo! - Wrzasnął Ren i wycelował w Maron, która świetnie się broniła swoją wstęgą. Jednak tym razem młody Tao bardzo dobrze trafił i dziewczyna poleciała ładne kilka metrów. Horo zajął się Chiakim, a Joco Miyako. Chociaż walka z początku była wyrównana, teraz Drużyna Ren'a wygrywała i to bezwzględnie. Jeszcze tylko ostatnie ataki..
- Wygrała Drużyna Ren'a! - Wrzasnął sędzia, po czym zniknął.
- Gratulujemy. Walczyliście świetnie. I wygraliście. - Uśmiechnęła się Maron.
- Ech.. Tylko szkoda, że my przegraliśmy.. - Zaśmiał się Chiaki.
- Dzięki, też żałujemy. Jesteście naprawdę świetni. - Powiedział Usui.
- My.. Już pójdziemy. Do zobaczenia. - Pożegnał się Ren i ruszył w stronę Dobie. Nie mieli chęci na świętowanie. Bo.. Co to za zabawa, bez Asakurów..?

*** I znowu z Morri... ***
Aya podeszła do pierwszego lepszego drzewa i usiadła pod nim, aby nie zamoczyć drogocennych przedmiotów jakie z sobą wyniosła. Otworzyła księgę. Zdziwiła się, ponieważ litery nie były jej nieznane z widzenia, lecz je rozumiała. Ciężko westchnęła widząc jak ciężkie krople deszczu spadają na ziemię.
- Ech.. I jakież mądre wiadomości ma mi do dostarczenia ta księga? - Zapytała retorycznie. Spojrzała znów na litery. Nagle "znaczki" zaczęły się zlewać w jedną czarną plamę na środku księgi, aby potem uformować się w nieznajomą i lekko rozmazaną twarz.
- Chyba zwariowałam.. - Zamajaczyła Aya.
- Szamanie młody, aby odczytać z tej księgi strony, wykaż się siłą i rozwagą, pokonując moc pradawną. - Powiedziawszy te słowa postać zniknęła, a z księgi wyszedł czarny dym. Niedługo było dziewczynie czekać, aż ta "chmurka" zamieni się w ogromniastego smoka, o czarnej łusce i czerwonych od żądzy mordu oczach. W ostatniej chwili Aya odskoczyła przed ogromniastą łapą "potwora". Kątem oka zobaczyła wychodzącą z groty Wyrocznię z krukiem na ramieniu. 
- I to miało znaczyć "okaże się w czasie"?! - Wrzasnęła i wskazała na smoka. Wyrocznia tylko wzruszyła ramionami, a Go poderwał się do lotu i usiadł na jednej z gałęzi.
- I znowu mam kłopoty.. Hao jak się dowie, to mnie chyba zabije.. Nekomata do kryształu, Houkou do pierścienia! - Krzyknęła i utworzyła kontrolę ducha. Smok był wściekły do granic. Bez wahania ział ogniem na lewo i prawo.
- Muszę wyprowadzić go z lasu, ale nie mogę użyc wielkiej kontroli ducha! Wtedy sama zniszczę połowę tego terenu! - Zdenerwowany smok poderwał się do lotu. Wiatr był tak silny, iż młoda Morri poleciała ładne kilka metrów wraz z niewielką ilością drzew. Jednakże bestia nie miała sobie nic do zarzucenia i poczęła ziac ogniem w dziewczynę. Aya niewiele myśląc odpiła "piłeczkę" mieczem. I co najbardziej zdziwiło, jej się nic nie stało. Chyba jednak pakt z demonami coś dał. Brunetka zamachnęła się i wcelowała w smoka większą częścią foryku. Trafiła. Zwierzę ryknęło. Zaczęło się robic z nim coś dziwnego (o ile sam on nie był dziwny ^^"). Znów przybrał postac kłębka dymu i okręcił się wokół Ayi. Przerażona dziewczyna zamknęła oczy. Jeszcze nigdy w życiu się tak nie bała. Zmęczona po przebyciu takiej podróży i podpisaniu paktu, była "wsysana" przez czarną chmurę. Czyżby to koniec jej życia?

*** Po chwili.. ***
Aya ze strachem, powoli otworzyła oczy. Jej przerażenie wzrosło, kiedy nie zobaczyła nic. Tylko ciemnośc. Otchłań w której lewitowała.
- Boże, jeśli umarłam, to się zabiję.. Chwila moment.. Rana mi krwawi. Ja krwawię! A duchy nie krwawią! Ja żyję!! Juhu..! A może..
- Nie martw się. Żyjesz. - Usłyszała nieznajomy kobiecy głos.
- Ale jeśli będziesz taka ruchliwa, to przez tę ranę trafisz do świata duchów. - Tym razem odezwał się mężczyzna. 
Po chwili przed młodą Morri zmaterializowały się dwie postacie. Tym razem znajome..
- Houkou, Nekomata! Jak dob.. Chwila, od kiedy to WY gadacie?!
- Od zawsze w tym wymiarze.. - Powiedział czarny demon.
- Nekomata, jesteś kobietą?! - Kocica się chyba obraziła, bo pokazała Ayi swoje dwa ogony.
- Aha. - Podsumowała brunetka. - Gdzie ja jestem?
- No przecież, chciałaś się dowiedziec co jest w tej książce, nie? - Powiedział Houkou.
- Tak, chciałam przeczytac książkę, a nie wchodzic do innego wymiaru.. To chyba różnica..
- W świecie demonów i szamanów to żadna różnica. - Wyjaśnił pies. - Przyzwyczajaj się do takiego czytania. Ale, nie będę Ci tego teraz tłumaczył..
- Właśnie Ayu, sama wiesz, że czas goni. - Nekomacie chyba przeszedł foch bo znów stanęła przodem.
- Bliźniakom grozi coś złego?!
- Nie tyle bliźniakom, jak całej czasoprzestrzeni! - Zaczął pies.
- Właśnie. Otsuno otwierając przejście na drugą stronę lustra, załamała nie tyle czasoprzestrzeń, jak całą równowagę wszechświata.
- No to ciocia z Wyrzutkami narobiła hałasu..
- A żebyś wiedziała Aya. Im Yoh i Hao są dłużej w innym wymiarze, tym równowaga bardziej się zapada. Na razie tego nie widac, ale niedługo może stac się coś okropnego..
- No więc może skonczymy tą jakże miłą pogadankę i przejdziemy do rzeczy? Wiem, że muszę się jeszcze wiele nauczyc, żeby byc wyrocznią, ale to przejście może otworzę. W razie czego przyjaciele mi pomogą. Skoro to takie pilne.
- Więc.. Jakiego medium chcesz użyc?
- Jak to? Korali Anny! Choc raz się na coś przydadzą, oprócz więzienia niewinnych duchów..
- Dobrze. Potem zrobisz to co pisze w zwoju. - Powiedział Houkou.
- A się nie mówi "co jest napisane"? - Zapytała kotka.
- Jak otworze zwój, to mnie nie przeniesie w inny wymiar? - Przestraszyła się Aya, która trzymała w ręku przed chwilą zmaterializowaną rolkę papieru (nie chodzi mi o papier toaletowy ^^").
- Nie o to możesz byc spokojna. Przecież już go raz otworzyłaś.
- To jest ten długaśny zwój? Uf.. Kamień spadł mi z serca..
- Stąd przeniesiesz się od razu do Dobie. Lub.. W okolice Dobie..
- A w okolice Dobie to znaczy gdzie dokładnie? Bo nie chcę się obudzic w Tokyo..
- Spokojnie.. Okolice to okolice.. - Powiedział monotonnie Houkou i zniknął.
- Ayu w normalnym świecie nie będziemy mogły rozmawiac, więc.. Powodzenia. I nie tylko w otworzeniu przejścia. - Puściła oczko do zdezorientowanej dziewczyny.
- Ja nie wiem o czy... - Nie mogła dopowiedziec, ponieważ Nekomata zniknęła, a po chwili i młodą Morri pochłonął mrok...              

Boże! Napisałam notkę! Cud! Cud! Alleluja!!!
Dobra, już się pocieszyłam więc teraz do rzeczy ^^" Nie wiem czy na pewno ale wena mi wraca.. Może dlatego, że niedługo pojawią się znów bliźniacy xD Bo bez nich to jakoś smutno.. Jednak nie licznie na super-mega notki. Długośc opowiadania będzie raczej przeciętno-krótka.
I przepraszam, za to iż nie piszę "c" z kreską, ale coś mi się z komputerem pomerdało ^^   
Chyba coś miałam jeszcze powiedziec.. Dobra nie pamiętam.. Skleroza, moja skleroza.. Ech..
Notki a-i-i i B&C; przeczytam i skomentuję jutro, bo mi już błędniki zezują.
Pozdrawiam ;*